Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

Cause it's a bittersweet symphony

Βλεπω τα λαθη μου στους αλλους.Σε αυτους που δεν εχουν συναισθηση του εκτοπισματος τους.Σε αυτους που δεν βλεπουν περα απο την μυτη τους.Σε αυτους που σκεφτονται μονο οτι αφορα εκεινους και πως θα το κατακτησουν...

Και αναρωτιεμαι.Ημουν κι εγω ετσι?Τα ειχα και εγω τοσο χαμενα τοτε οσο αυτοι τωρα??
Δεν ειναι ομορφο να βλεπω τα λαθη μου στους αλλους,αλλα δεν ειναι ιδανικο για μενα να καταστρεφω τα ονειρα που εχουν.

Απ'τα λαθη μαθαινουμε,λενε.Συμφωνω.
Προσθετω ομως πως και απο τα σωστα μας μαθαινουμε.Και εκει νιωθουμε πιο περηφανοι.Αλαζονικο αλλα στην κοινωνια που μεγαλωνουμε οι επιτυχιες και οι σωστες κινησεις μετρανε!Ετσι και εγω για μια φορα στην ζωη μου νιωθω περηφανη για τις κινησεις μου,για τις αποφασεις μου που ειναι αμετακλητες,για τους πειρασμους στους οποιους δεν ενδιδω,για τα ιδια λαθη που δεν με στεναχωρουν και για τα πραγματα που καταφερα υπο πιεσεις!





P.S.Μπορει ακομα να μην καταφερα να συνδεσω τις σκεψεις μου αλλα λατρευω τον τροπο με τον οποιο βγαινουν απο το μυαλο μου!












0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 

Blog Template by YummyLolly.com
Sponsored by Free Web Space